Nerwica somatyczna, znana również jako zaburzenia somatoformiczne, jest grupą warunków zdrowotnych, w których osoba doświadcza naturalnych objawów, które nie są wyjaśnione przez warunki egzaminu medycznego lub substancji. Przyczyna nerwicy somatycznej jest kwestią debaty wśród ekspertów, z niektórymi kontrowersjami, że jest ona określana "somatyczna", innymi stwierdzającymi, że jest ona określana "psychologicznia", ale więszkosć jednak sugerującymi, że jest to połączenie obu. W tej publikacji, chcę podać argumenty przekazywane przez ekspertów w tej dziedzinie i dostarczyć literatury naukowej tych argumentów.

Ci, którzy twierdzą, że nerwica somatyczna jest określona "cieleśnie", wierzą, że objawy fizyczne powstają z dysfunkcji w układzie nerwowym lub w fizjologicznej odpowiedzi na stres. Na przykład, badania wykazały, że osoby z zaburzeniami objawów cielesnych mają wysoki poziom kortyzolu, hormonu, który jest uwalniany w odpowiedzi na stres, w porównaniu do osób zdrowych (Rief et al., 2015). Dodatkowo w badaniach stwierdzono, że osoby z zaburzeniem objawów somatycznych mają nieprawidłowości w strukturze i funkcji mózgu, w tym zmiany w istocie szarej do objętości i zmienioną łączność w korze przedniej i układzie limbicznym (Kirmayer i in., 2011).

Z drugiej strony ci, którzy twierdzą, że nerwica somatyczna jest zdeterminowana psychologicznie, sugerują, że objawy cielesne powstają w wyniku emocjonalnego dystresu. Na przykład, osoby z zaburzeniami objawów cielesnych mogą mieć historię traumy lub mogą mieć nierozwiązane konflikty tym sposobem żyć z niepokojem (Kirmayer et al., 2011). Badania wykazały ponadto, że terapia psychologiczna, taka jak terapia poznawczo-behawioralna, może w efekcie zmniejszyć odczuwane objawy u osób z tym zaburzeniem (Kroenke i in., 2013).

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje prawdopodobieństwo, że zarówno czynniki somatyczne jak i psychologiczne przyczyniają się do rozwoju nerwicy somatycznej. Dokładny charakter związku między tymi czynnikami pozostaje jednak przedmiotem ciągłych poszukiwań i dyskusji. To jest monumentalne dla osób z psychoneurozą, aby przyjąć odpowiednie postępowanie, które poprawi ich stan i funkcjonowanie w życiu codziennym - poddać się odpowiedniej terapii.

Jak inni postrzegają nerwicę somatyczną?

Bibliografia prac naukowych:

  1. Kirmayer, L. J., Groleau, D., Looper, K. J., & Dao, M. D. (2011). Explaining medically unexplained symptoms. Canadian Journal of Psychiatry, 56(4), 217-224.
  2. Kroenke, K., Sharpe, M., & Sykes, R. (2007). Revising the classification of somatoform disorders: key questions and preliminary recommendations. Psychosomatics, 48(4), 277-285.
  3. Rief, W., Shedden-Mora, M. C., Laferton, J. A. C., Auer, C., Petrie, K. J., Salzmann, S., & Schedlowski, M. (2017). Preoccupation with symptom-related information mediates the relationship between somatic symptom severity and health anxiety in the general population. Journal of Psychosomatic Research, 94, 17-23.
  4. Rabe-Jablonska, J., & Mroczek, B. (2012). Somatoform disorders in primary care in Poland. Journal of Psychosomatic Research, 72(6), 462-467.

Ważne słowa:

  • Nerwica somatyczna
  • Reakcja fizjologiczna
  • Objętość istoty szarej
  • Układ limbiczny
  • Terapia poznawczo-behawioralna
  • Objawy medycznie niewyjaśnione
  • Lęk o zdrowie
  • Trauma
  • Preoccupation
  • Dysfunkcja